اثرات اسید صفراوی و کلسترول در جیره حاوی فیبر بر ریخت شناسی روده و عملکرد جوجه های گوشتی

دو آزمایش برای بررسی اثرات متقابل سبوس گندم، سبوس جو و پوسته ی دانه ی سویا با دی اکسی کولات سدیم و کلسترول در جوجه های گوشتی، اجرا شد. از طرح کاملا تصادفی با ترتیب آزمایش فاکتوریل 2×4 و تعداد 256 قطعه جوجه ی یک روزه سویه راس 308 (ross 308) با 8 تیمار آزمایشی در 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار برای هر کدام از آزمایشات، استفاده شد. برای آزمایش اول، فاکتورها شامل فیبرهای جیره ای (سبوس گندم، سبوس جو، یا پوسته ی دانه ی سویا هر کدام در سطح 3 درصد و شاهد)، و اسید صفراوی (صفر و 15/0 درصد) بودند. فاکتورها برای آزمایش دوم فیبرهای جیره ای (شبیه آزمایش اول) و کلسترول (صفر و 15/0 درصد) بودند. نتایج آزمایش اول نشان داد که افزون اسید صفراوی به جیره سبب کاهش معنی دار خوراک مصرفی و وزن بدن شد (05/0>p). تیمارهای حاوی فیبرهای سبوس گندم و سبوس جو سبب افزایش ضریب تبدیل غذایی شدند (05/0>p). از سویی ضریب تبدیل غذایی با افزودن اسید صفراوی در تیمارهای حاوی سبوس گندم و سبوس جو نسبت به جیره های متناظرشان بهبود نشان داد (05/0>p). افزودن اسید صفراوی به جیره، سبب کاهش شاخص پرز شد (05/0>p). از سویی گنجاندن سبوس جو در جیره به افزایش ناحیه ی سطحی و شاخص پرز منتهی شد (05/0>p). تنها افزودن اسید صفراوی به جیره ی حاوی پوسته ی دانه ی سویا سبب کاهش ناحیه ی سطحی پرز نسبت به جیره ی متناظر شد (05/0>p). نتایج آزمایش دوم نشان داد که افزودن کلسترول به جیره، سبب کاهش وزن گیری شده است (05/0>p). اثر فیبر و اثرات متقابل، کاهش وزن گیری بدن همه ی جیره های آزمایشی نسبت به شاهد را نشان داد(05/0>p). از سویی دیگر، اثرات متقابل نشان داد که همه ی جیره های آزمایشی نسبت به شاهد، افزایش ضریب تبدیل غذایی داشتند (05/0>p). جیره حاوی پوسته ی دانه ی سویا به بالاترین مقدار عمق کریپت و کمترین مقدار شاخص پرز منجر شد (05/0>p). کمترین مقدار ارتفاع پرز به جیره ی حاوی پوسته ی دانه ی سویا + کلسترول اختصاص داشت (05/0p